- əsilsiz
- soysuz
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
əsilsiz
Look at other dictionaries:
əsilsiz — sif. 1. Əsli, əsası olmayan; doğru, gerçək olmayan; yalan, uydurma. Əsilsiz xəbər. Əsilsiz şayiələr. – Əsilsiz söz sahibinə üz qarası gətirər. (Ata. sözü). // Heç bir şeylə əsaslandırılmayan. Əsilsiz tələb. Əsilsiz iddialar. – . . Biz onun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəsilsiz — sif. Nəsli olmayan, nəsil verməyən, övladı olmayan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yalan — is. Aldatmaq məqsədi ilə deyilən əsilsiz söz (doğru, gerçək ziddi). Yalan söyləmək. – Surxay öz yalanından utanıb qıpqırmızı oldu. M. Hüs.. Yalan danışmaq – yalançılıq etmək, doğru söyləməmək, danışarkən həqiqəti gizlətmək. <Kişi:> Bütün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
biəsl — f. və ə. əsilsiz, əsil nəcabəti olmayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədcins — f. və ə. pis cinsli, əsilsiz, cır, zatıqırıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nafərcam — f. 1) əsilsiz, əsassız; 2) uğursuz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
batil — sif. <ər.> köhn. 1. Yalan, əsilsiz, doğru olmayan, həqiqətə uyğun olmayan. Batil fikir. // İs. mənasında. Madam ki, xalq elm səbəbi ilə haqq ilə batilə fərq verməyə qabil deyil, gündə bir şeyx . . çıxacaq, aləmə fitnə salacaq . . və bədbəxt … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
biəsil — sif. <fars. bi. . . və ər. əsil> Əsilsiz, əsli nəcabəti olmayan, alçaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədəs(i)l — sif. və is. <fars. bəd və ər. əsl> köhn. Əsli pis, zatı pis, mayası pis; əsilsiz, nəcabətsiz (bəzən söyüş mənasında işlənir). Bədəsillər ciyərimi doğrayır; Əsil olan məlhəm qoyub bağlayır. Aşıq Molla Cümə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uydurma — 1. «Uydurmaq»dan f. is. 2. is. Həqiqətdə mövcud olmayıb birisi tərəfindən uydurulan əsilsiz şey; qondarma, yalan, əfsanə, saxta. <Qoca Baxşı:> Çünki oradakı həyat ona yabançı və xəyali bir uydurma kimi görünəcəkdir. C. C.. Oxucu elə güman… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yalan-palan — top. dan. Yalan sözlər, boş, əsilsiz sözlər. <Mirzə:> Yalan palandan sənə sonra söylərəm. Ə. H.. . . <Hamı> olmazın yalan palanı eşitməkdən yorulmuşdu. Ə. Ə.. // Sif. mənasında. Saxta, uydurma. <Barat:> Bu yalan palan kağızlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
